Command Query Responsibility Segregation (CQRS) to wzorzec projektowy, który rozdziela operacje zmieniające stan aplikacji od tych, które jedynie odczytują dane, czyli komendy i zapytania. Nazwa tego wzorca wywodzi się od koncepcji Command-Query Separation (CQS) autorstwa Bertranda Meyera, zgodnie z którą każda metoda powinna być albo komendą, która zmienia stan aplikacji, albo zapytaniem, które odczytuje stan, ale nigdy obu naraz. CQRS rozszerza tę zasadę na poziomie architektury aplikacji, co umożliwia oddzielenie logiki biznesowej odpowiedzialnej za zapisy od tej odpowiedzialnej za odczyty.
CQRS to wzorzec szczególnie przydatny w systemach o dużej złożoności, które wymagają zarówno skalowalności, jak i wysokiej wydajności w przetwarzaniu danych.
W architekturze CQRS operacje zapisu i odczytu danych są obsługiwane przez różne komponenty aplikacji, co przynosi szereg korzyści:
Architektura CQRS składa się z dwóch głównych komponentów: warstwy komend (command side) i warstwy zapytań (query side). Strona komend odpowiada za przetwarzanie żądań zmiany stanu, podczas gdy strona zapytań obsługuje żądania odczytu danych. Komendy to operacje, które modyfikują stan, natomiast zapytania służą do uzyskiwania danych bez ich modyfikacji.
W PHP możemy wdrożyć CQRS, korzystając z kilku technik i narzędzi. Przykładowa implementacja może zawierać warstwy: Command Handlers (obsługujące zmiany stanu)
oraz Query Handlers (obsługujące odczyty danych). Istnieje kilka frameworków i bibliotek, które mogą wspomóc implementację CQRS w PHP, m.in.:
Przykład implementacji CQRS w PHP:
Dzięki temu aplikacja może osiągać lepszą wydajność, co jest istotne w dużych systemach, które muszą szybko przetwarzać duże ilości danych.
Java jest jednym z języków, które dobrze nadają się do implementacji CQRS, szczególnie w połączeniu z frameworkiem Spring. W Javie można stosować różne narzędzia i wzorce, takie jak Spring Boot, które ułatwiają zarządzanie aplikacjami i pozwalają na prostą integrację z CQRS. Zaletą Javy jest jej rozbudowany ekosystem narzędzi wspierających mikroserwisy i duże systemy oparte na event sourcingu.
Przykłady implementacji CQRS w Javie:
W Javie CQRS pozwala na skalowanie aplikacji w systemach o dużym obciążeniu, a także zapewnia lepszą organizację kodu, co ułatwia utrzymanie i rozwój aplikacji.
Dzięki rozdzieleniu logiki odczytu i zapisu można efektywnie zarządzać zasobami i lepiej reagować na wymagania biznesowe.
Command-Query Separation (CQS) to zasada wprowadzona przez Bertranda Meyera, która mówi, że metoda powinna pełnić jedną z dwóch funkcji – powinna być albo komendą (czyli zmieniać stan aplikacji), albo zapytaniem (czyli zwracać dane bez modyfikowania stanu). CQS jest zasadą bardziej ogólną i stosowaną głównie na poziomie metod
w programowaniu obiektowym.
CQRS, czyli Command-Query Responsibility Segregation, rozszerza tę koncepcję na poziom całej aplikacji, co oznacza oddzielenie warstwy zapisu od warstwy odczytu.
W przeciwieństwie do CQS, które dotyczy pojedynczych metod, CQRS jest wzorcem architektonicznym, który sprawdza się w bardziej złożonych systemach.
Różnice między CQS a CQRS
CQS | CQRS |
Dotyczy pojedynczych metod w kodzie. | Dotyczy całej architektury aplikacji. |
Ma na celu rozdzielenie logiki w obrębie jednej klasy lub metody. | Pozwala na tworzenie oddzielnych warstw dla odczytu i zapisu. |
Prostota, niższy poziom złożoności. | Wyższy poziom złożoności, bardziej rozbudowana architektura. |
Stosowany w programowaniu obiektowym. | Stosowany głównie w systemach rozproszonych. |
Stosowanie wzorca CQRS jest bardziej zaawansowane i często zarezerwowane dla aplikacji o większej skali, które wymagają wysokiej wydajności i są odpowiednie do skalowania
w rozproszonych środowiskach.
Zapraszamy do konatktu telefonicznego lub za pomocą formularza kontaktowego.